Sophie Postma (Amsterdam, 1980) studeerde Kunstgeschiedenis aan de UvA en Architectonische Vormgeving aan de Gerrit Rietveld Academie. Haar voorliefde voor tekenen is altijd de rode lijn in haar leven geweest. Zij werkt in haar studio in het Amsterdamse stadsdeel Oost.

In haar meest recente werk maakt zij vormen die ontstaan vanuit de "emotie" in haar handen, eerst in klei en daarna op het papier. Zij kneedt de klei, betast en modelleert het, soms met haar ogen dicht. Zij geeft er net zo goed weer een draai aan, waardoor er beweging in komt en er vormen ontstaan die zij met haar hoofd nooit had kunnen bedenken. Het uiteindelijke beeld fotografeert zij op intuïtieve wijze in natuurlijk licht. Het geboetseerde beeld bewaart zij nooit, het dient puur als schets. Voor haar schetsen hergebruikt zij telkens hetzelfde stuk handjevol klei.

De foto is vervolgens haar uitgangspunt voor wat moet resulteren in het uiteindelijke werk, de tekening. Zij tekent naar de waarneming waarbij zij de gegeven vorm met inkt opzet en vervolgens bewerkt met pastel. Zij ervaart het gebruik van pastel, het vegen en het voelen, als beeldhouwen op het platte vlak. Door de fotografie wordt de schaal van het beeld uit zijn verband getrokken, het krijgt op papier iets monumentaals. Dat fascineert haar eindeloos.