Moniek van der Kroef kleit, schildert en dicht over wat haar bezighoudt: dreigingen, tegenstellingen, contrasten , de schoonheid van lelijkheid. Gedichten schrijven en schilderen heeft ze gedaan zo lang ze zich herinnert. Ze heeft daar ook opleidingen voor gevolgd.

Keramiek is haar nieuwe liefde. Daarvoor heeft ze onlangs de Nederlandse Keramiekopleiding in Gouda gevolgd en afgerond en diverse masterclasses gevolgd. Klei is de materie die domineert in haar werk. Klei boeit haar en past haar: het plastische; de huidbewerkingen, het ambachtelijke en het vrije.

Hoewel schilderen een volstrekt andere discipline is, zijn er ook overeenkomsten tussen haar schilderwerk en haar keramiek. Altijd is ze op zoek naar beheersing van het toeval: naar kleur en tegenkleur, naar vorm en maat, naar drijfveren, naar beheersen, aantasten, ingrijpen.

Momenteel wordt Moniek geobsedeerd door ‘wolkenfabrieken’: industriële pijpen en koeltorens waar (stoom-)wolken uit komen: wat daar gebeurt, hoe schoon/lelijk deze wolken zijn. Ze zoekt het contrast tussen de strakke ‘industriële’ vormen, gedraaid of uit platen opgebouwd, en de losse vaak handgevormde wolken. Moniek werkt vanuit een plan, maar al werkend kan alles veranderen.