Louise van der Veld maakt vooral graag grote schilderijen.

Haar werk begint vaak met het verzamelen van foto’s, beelden en verhalen die haar inspireren. Waarom deze haar aanspreken, kan ze vaak niet precies zeggen. Het zijn meestal afbeeldingen van mensen, geschiedenis of van momenten die een bepaalde sfeer of betekenis hebben. Deze beelden combineert ze op een manier die ideeën samenbrengen die anderen misschien niet zouden bedenken, om een uniek beeld te creëren.

Tijdens het schilderen ontdekt Louise dat sommige beelden die ze heeft gemaakt niet doen wat ze wil dat ze doen. Ze voelen onvolledig of onjuist en ze kan er niet mee verder. Op zulke momenten maakt ze rigoureuze beslissingen: ze schildert er volledig overheen. Dit proces herhaalt ze keer op keer, laag over laag. Elke laag voegt iets toe, wist iets uit totdat het schilderij verandert in iets wat ze wél kan verdragen, de lagen zijn een stille herinnering aan wat niet volledig verdwijnt..