Harry de Dood is na zijn afstuderen aan de Amsterdamse Academie voor Beeldende Vorming (nu Breitner Academie), en een aantal jaren beeldhouwen, geleidelijk aan meer gaan ontwerpen en meubelmaken. Dat doet Harry inmiddels al vele jaren met succes.

De laatste tijd is Harry echter weer meer aandacht gaan besteden aan het beeldhouwen en heeft hij zich toegelegd op bronsgieten. Dit vindt hij een geweldige techniek. Het stelt hem in staat kunst en creativiteit te combineren met in historie geworteld vakmanschap. Alle fases van het beeldhouwproces voert Harry zelf uit: wasmodel, gipsmal, bronsgieten en patineren. De bronzen beelden zijn gemaakt volgens de verloren-wasmethode. De grotere beelden worden gegoten door bronsgieterij Atelier 80.

Harry maakt vooral honden. Honden zijn vrij uniek in de zin dat er geen andere diersoort is met zo’n grote variëteit in vorm binnen de soort. De wensen van hondenbezitters en de bereidheid van fokkers om deze te vervullen lijken geen grenzen te kennen. Hierdoor vormen ze een grote inspiratiebron voor zijn werk.
Zijn honden zijn vaak niet erg prettig. Honden zijn een buitensporige vorm van de natuur, volledig gecreëerd door de mens. Door honden te maken met een extravagante vorm becommentarieert Harry de extreme hondenrassen die tegenwoordig worden gefokt. Maar het is ook tegelijkertijd zijn reactie op een doorgeslagen maakbaarheidsmodel waarin de mens meent alles naar zijn hand te kunnen zetten zonder rekening te houden met de gevolgen.