Veel schilderijen van Estrellita Bartelsman vinden hun oorsprong in haar affiniteit met  landschappen en plattegronden. Een van de grote uitdagingen in haar werk is om haar visie op het landschap te verbeelden in het platte vlak. De ruimtelijke dimensie van een landschap dringt ze in feite terug tot er een plat vlak ontstaat waarin wel ‘geschoven’ wordt met meestal rechthoekige vormen, maar waarbij die derde dimensie in wezen weer wordt ontkend. In de onderlagen van haar schilderijen schemert en schittert het overigens lichtelijk en zie je dat door de overschildering, meestal met witte verf, de sensitiviteit gedoceerd kan worden ervaren. Het is de stilte van het wit, versus de ruis van de kleur.