De fotografie van Caroline Bijl is een emotionele en filosofische reactie op de wereld, meer specifiek de landschappen waar zij zich toe aangetrokken voelt. Caroline is vooral gefascineerd door landschappen waarin de menselijke maat ‘verloren’ gaat, zoals woestijnen en vulkanische landschappen. Voor haar gaat het om de emoties die ze ervaart ín dat landschap. Deze emoties verwerkt ze in de beelden die ze maakt.

Fotografie is voor Caroline het creëren van een beeld. Allerlei aspecten spelen daarbij een rol. De camera en de film die ze gebruikt, het werken in de donkere kamer en het gebruik van oud fotografisch papier. Ook alternatieve processen zoals de photopolymere techniek en het werken met liquid light gebruikt ze om tot een uiteindelijk beeld te komen.